Góry Sowie

Dzień 1 - 18.09.2005 - niedziela

Po dwóch miesiącach przerwy (przyczyny obiektywne: 2 złamane nogi w rodzinie...) nareszcie jakaś wyprawa.... Tym razem w Góry Sowie - pierwszy raz na rowerach.
Startujemy z Mietkiem rano pociągiem do Dzierżoniowa. A właściwie nie jest to klasyczny pociąg ale szynobus. Pierwszy raz jadę w Polsce takim wehikułem :). Trzeba przyznać że świetny wynalazek: elegancki, przestronny, niska podłoga, stojaki na rowery, WC dla niepełnosprawnych, jak dowiaduję się później z internetu, spala tylko 19 litrów na 100 km. Oby jak najwięcej takich pojazdów, może odżyje choć część tych nieczynnych linii kolejowych.
Po 90 minutach jazdy wysiadamy w Dzierżoniowie i od razu siadamy na rowery: najpierw jedziemy po płaskim terenie do Pieszyc, potem lekko w górę do Kamionek a stąd 9 km "ciekawego" podjazdu do Przełęczy Jugowskiej. Ale równy, szeroki asfalt, nachylenie cały czas jednakowe, więc jedzie się dobrze. Mietek część drogi podchodzi, a ja - ponieważ kiedyś zamontowałem megatryb - wjeżdżam "ciurkiem" na samą przełęcz. Jak to było w znanym dowcipie ? Mała rzecz a cieszy :).
Na przełęczy węzeł szlaków, więc duży niedzielny ruch: samochody, rowery, piesi...
Miałem w planie odwiedzić "stare kąty", czyli w tym przypadku Schronisko "Zygmuntówkę", ale Mietek po przebytych przejściach (czytaj: podejściach :)) nie ma na to ochoty, wyruszamy więc niebieskim szlakiem rowerowym, który ma nas doprowadzić prosto do schroniska "Sowa".
I doprowadza. I to dosłownie, ponieważ więcej prowadzimy rowery po kamienistej drodze niż jedziemy ale w sumie ładna trasa, zwłaszcza dla wyczynowców.
Po zakwaterowaniu się w schronisku, robimy sobie pieszą wycieczkę na Wielka Sowę. Po drodze podziwiamy prawdziwych rowerzystów górskich jak stromą ścieżką po kamieniach i głazach wjeżdżają do góry.
Niestety, wieża widokowa na szczycie w remoncie. Oglądamy więc panoramę z "parteru", robimy kilka zdjęć i wracamy do schroniska na zasłużony odpoczynek. Bardzo stare schronisko ale odnowione i prezentuje się ciekawie.
Dziś na rowerach tylko 27 km, częściowo w trudnym terenie plus ileś tam km "per pedes".

Dzień 2 - 19.09.2005 - poniedziałek

Dziś w planie Rzeczka, Walim i Zagórze.
Wyruszamy w porannym słońcu po godzinie ósmej. Po kilkunastu minutach spotykamy obelisk poświęcony Carlowi Wiesenowi, osobie bardzo zasłużonej dla Gór Sowich i okolicy.
W schronisku "Orzeł" próbuję zasięgnąć języka na temat noclegów i cen. Wszystkie drzwi pootwierane ale nie mogę spotkać żywej duszy. Zjeżdżamy więc spokojnie do przełęczy Sokolej, a stąd z "górki na pazurki" przez Rzeczkę do Walimia. Chcemy obejrzeć podziemne sztolnie z czasów II wojny światowej. Mamy do wyboru 3 kompleksy. Decydujemy się na kompleks Riese Włodarz. Faktycznie imponujący !. I jak zwykle przy takich okazjach narzuca się pytanie: po jaką cholerę tyle rycia w tej skale ?. Jak dotąd nikomu nie udało się wyjaśnić.
Osobiście najbardziej spodobała nam się przejażdżka łódką po zalanych fragmentach kompleksu.
Zjeżdżamy do Walimia, robimy drobne zakupy, odpoczywamy i jedziemy do Zagórza w poszukiwaniu noclegu. Znajdujemy w małych domkach nad samym zalewem. Korzystając z ładnej, słonecznej pogody objeżdżamy przed wieczorem cały zalew na rowerach.
Czas na nocleg. Długo będziemy go pamiętać: zimno jak w psiarni, umyć się nie bardzo jest gdzie (resztki zimnej wody) a cena wyższa niż w schronisku "Sowa", gdzie było ciepło, przytulnie, a prysznic gorący. Gdyby jedna sympatyczna pani nie pożyczyła nam grzejnika, pewnie musieli byśmy biegać dla rozgrzewki przez całą noc :)
Dziś przejechaliśmy 31 km


Między "Sową" a "Orłem"	"Orzeł"	Obelisk C. W.	Przed "Orłem"

Widok w stronę Przełęczy Sokolej		Zalane sztolnie w kompleksie "Włpdarz"

Wejście do podziemi	Widok na Walim	Zalew w Zagórzu w popołudniowym słońcu

Dzień 3 - 20.09.2005 - wtorek.


Szynobus	Góry Sowie	Hotel w Kamionkach	Góry Sowie	Schronisko

Wnętrze schroniska		Na niebioeskim szlaku	Na Wielkiej Sowie (1014 mnpm)


6:24	6:48	7:20

7:55	8:30	8:31